Secret Histories

Galeria Coulisse zaprezentuje projekt łączący szwedzką i polską scenę artystyczną, w którym udział wezmą malarz Bartosz Kowal (ur. 1995, Polska), artysta Ferdinand Evaldsson (ur. 1987, Szwecja) oraz duet Øleg&Kaśka (ur. 1995, Polska), założony latem 2018 roku.

Wystawa podzielona będzie na dwie części: solową prezentację malarstwa Bartosza Kowala oraz wspólną ekspozycję prac Ferdinanda Evaldssona i Øleg&Kaśki.

Bartosz Kowal
Bartosz Kowal tworzy obrazy eksplorujące tematy psychologiczne poprzez to, co ulotne, niedopowiedziane i ledwie zapamiętane. W świecie przesyconym obrazami artysta unika dokładania kolejnych wizualnych bodźców. Zamiast tego zaprasza odbiorców do znanych, lecz często pomijanych przestrzeni, zachęcając ich do zatrzymania się w chwilach przejścia, które zwykle umykają uwadze. Inspirując się fotografią archiwalną i kinem, Kowal skrupulatnie dobiera tematy i kompozycje, często skupiając się na zbliżeniach i subtelnych detalach – oferując jedynie tyle, by pozostawić widza z poczuciem niedosytu.

Øleg&Kaśka i Ferdinand Evaldsson
Wspólna prezentacja Øleg&Kaśki oraz Ferdinanda Evaldssona łączy praktyki artystyczne głęboko zakorzenione w historii, micie i materialności. Øleg&Kaśka czerpią z ikonografii średniowiecznej i wczesnonowożytnej, wschodnioeuropejskiego folkloru oraz symboliki alchemicznej, tworząc immersyjne, wielozmysłowe instalacje. Ich prace kwestionują utrwalone narracje dotyczące tożsamości, czasu i płci, operując w obszarze malarstwa, rzeźby, zapachu i wideo. Budują spekulatywne, queerowe światy, w których granice między ciałem a symbolem, przeszłością a przyszłością zacierają się, tworząc warstwowe, oniryczne sceny. Ich proces twórczy ma intensywnie rytualny charakter — posługują się złoceniami, rzeźbiarskimi relikwiami i fragmentami opowieści, by na nowo wyobrazić sobie średniowiecze jako przestrzeń oporu i transformacji.

Rzeźby Ferdinanda Evaldssona z drewna nawiązują do średniowiecznych tradycji rzemieślniczych — w szczególności bizantyjskiego malarstwa ikonowego i gotyckiej snycerki — i podejmują refleksję nad kruchością i trwałością kondycji ludzkiej. Jego praktyka opiera się na uważności i powolności. Artysta warstwowo nakłada pigment, żelatynę i naturalne spoiwa na drewno, tworząc zmysłową medytację nad pamięcią i obecnością. Evaldsson bada, jak doświadczenie bycia człowiekiem manifestuje się nie tylko w ciele, ale również w otaczającym świecie — architekturze, pogodzie, owadach czy książkach. Dzięki wykorzystaniu symbolicznych obrazów i tradycyjnych technik łączy osobistą refleksję z opowieścią zbiorową, traktując pamięć jako coś zakorzenionego w przedmiotach, przestrzeniach i wspólnych rytuałach kulturowych.

Obaj artyści nie traktują form historycznych jako hołdu, lecz jako narzędzi do ponownego przemyślenia, jak współcześnie zamieszkujemy czas, mit i materię.