fot. Emma Szumlas
Kuba Stępień (ur. 1997, she/they) pracuje pomiędzy Berlinem, Warszawą i rodzinnym Bełchatowem. Jej praktyka artystyczna opiera się na szeroko rozumianym procesie z silnym akcentem na eksperymentalny research, emocjonalną krytykę, autoteorię oraz trans-niebinarną perspektywę. W swojej twórczości posługują się wideo, performansem, lateksem, własnymi cielesnymi płynami oraz innymi mediami, narzędziami i materiałami, które mogą być postrzegane są jako irracjonalne czy frywolne. Często operując w ramach działań performatywnych, pracuje z własnym ciałem, ciałem zbiorowym, rozumieniem wielości poza własną traumą i budowaniem queerowych światów. Pracując pomiędzy mediami, Kuba Stępień transfunduje je wzajemnie, dążąc do badania pojęć nieokreśloności, które pochłaniają fikcje i fantazje w odniesieniu do reprezentacji wizualnej – jako alternatywy dla marzeń sennych. Kwestionując normatywne standardy komunikacji i binarne porządki, bada potencjały nienormatywności oraz subiektywnego języka poetyckiego, traktując swoją twórczość jako wizualne poematy, kody czy reprezentacje.
Niniejsza strona używa plików cookies w celach funkcjonalnych oraz statystycznych.
Warunki przechowywania plików cookies możesz określić w przeglądarce internetowej.