Wojciech Fangor: Interior/Exterior

Wystawa Wojciech Fangor: Interior Exterior powstała we współpracy z Hotelem Warszawa. W modernistycznym hotelowym wnętrzu umieściliśmy trzy monumentalne obrazy Fangora: Interior Exterior, Panocek 2 oraz Interwiev, pochodzące z serii tak zwanych Obrazów telewizyjnych.

W latach 1977-1984 Wojciech Fangor stworzył serię Obrazów Telewizyjnych. Zafascynowany nowym wizualnym językiem masowych mediów — obrał go za przedmiot swoich malarskich badań na najbliższe lata. Podobnie jak Marshall McLuhan, który sformułował słynne zdanie “the medium is the message”, Fangor postrzegał telewizję jako medium kształtujące ludzką percepcję i doświadczenie - narządzie komunikacji i kontroli jednocześnie. 

Artystę fascynował wizualny potencjał samego obrazu telewizyjnego — sieci pikseli generowanej przez sygnał elektronowy. To z pozoru wyłącznie fizyczne zjawisko miało (i dalej ma) niezwykłą siłę wyrazu: potrafi przekazywać informacje, budzić emocje, wyrażać uczucia, a tym samym — manipulować. Tworzy iluzję prawdziwej obecności, złudnego poczucia kontaktu z drugim człowiekiem. 

Aby oddać niestabilny, migotliwy charakter ekranu, Fangor posłużył się m.in. puentylistyczną techniką zaczerpniętą z dorobku impresjonistów — Georgesa Seurata i Paula Signaca. Budując kompozycję z przenikających się planów i konstelacji wielobarwnych punktów, artyście udało się stworzyć złudzenie trójwymiarowości — ingerencji obrazu w przestrzeń odbiorcy.  Tym samym Fangor uwypukla iluzoryczność, powierzchowność i potencjał manipulacji telewizji, skłaniając widza do krytycznej refleksji nad tym, co widzi na ekranie. Była to kontynuacja jego szerokich badań nad percepcją, przestrzenią i komunikacją, ale w nowym kontekście mediów masowych. 

Na tle Obrazów telewizyjnych, Interior/Exterior przesuwa akcent ku przestrzeni wewnętrznej. Namalowane nieco później dzieło przedstawia scenę domową z niewielkim ekranem telewizora wpisanym w przestrzeń wnętrza, zestawiając osobistą przestrzeń z wszechobecnością obrazu nadawanego w mediach. Fangor ukazuje tu, jak media masowe przenikają do sfery prywatnej, zacierając granice między życiem wewnętrznym a rzeczywistością zewnętrzną.

Razem, te trzy obrazy stanowią refleksję nad rolą mediów w kształtowaniu kultury wizualnej u progu epoki informacji — tematu, który pozostaje niezwykle aktualny również dziś.

Choć kameralna, wystawa ma charakter wyjątkowy — Fangor stworzył jedynie 27 obrazów telewizyjnych, z których większość jest rozproszona w prywatnych kolekcjach. Zestawienie tych trzech prac w jednym miejscu stanowi rzadką okazję do spotkania z mniej znanym, lecz jakże istotnym rozdziałem twórczości Wojciecha Fangora.