Skrajnia

Skrajnia to metafora przestrzeni, w której to, co na uboczu, zmusza nas do zejścia z ustalonej ścieżki. Wystawa romantyzuje podróż i doświadczenie jako pretekst do refleksji nad pragnieniami. Prace Klaudii ukazują porzucone przedmioty i ruiny, ożywione surrealistyczną energią. Zuza bada transformację rzeczy tracących funkcję, budując nostalgiczne asamblaże. To świat, gdzie czas i natura przejmują kontrolę, a my konfrontujemy się z własną bezsilnością.