Nadmiar wnętrza

Najnowsze prace Jakuba Czyszczonia przenika duch specyficznej ekologii - arkusze gazet, suche liście i szczątki ubrań zostają przez artystę zespojone przy pomocy farby olejnej w osobliwe kompozycje. Dwie prace bez tytułu na aktualnej wystawie, zamknięte w naściennych gablotach przywodzą na myśl radioaktywne kałuże, eksponaty muzeum, które jeszcze nie powstało. Budulce zostały tutaj dobrane w nieoczywisty, ale też nieprzypadkowy sposób, który po bliższej inspekcji pozwala zrozumieć zasadniczą metodę artysty. Jej nerw bazuje na grze w zakrywanie i odsłanianie. Czyszczoniem nie kieruje intencja analityczna, ale intuicja przyglądania się detalom z dystansu i w kontekście całości.

Dominujący na wystawie kolor - cynober - nasycony jest pewną ambiwalencją. Pokrewny życiodajnej czerwieni a zarazem niemal toksycznie jaskrawy. Wielkoformatowy obraz Bez tytułu (2023-24) składa się przymocowanych do płótna wykrojów dodatkowego materiału, nadmiaru, który tworzy fakturę obrazu. Powstaje w ten sposób rysunek znieszktałceń, który może przypominać mapę terenu, zbliżenie fragmentu skóry lub skan MRI. Pokrewieństwo zjawisk interesuje Czyszczonia w miejscu w którym pojawia się odstępstwo, wybrzuszenie. Dobrym przykładem służy tu mniejsza praca na desce (Bez tytułu, 2023-24), w której ziemiste czerwono-brązowe płótno okrywa łodygę rośliny jak opatrunek złamaną kość.

Listowie jednocześnie zasłania strukturę drzewa jak tworzy jego kształt, ubranie izoluje ciało ale nie ukrywa sylwetki człowieka. Podobnie działa infosfera opakowując świat w nieprzejrzystą warstwę tekstu. Czy cokolwiek starzeje się szybciej niż dzisiejsze wydanie gazety? Czyszczoń zbiera materialne ślady rozumianych szeroko procesów życiowych by ujawnić ich istotową jedność - nieustającą transformację.