Soft Armatures

eastcontemporary

19.09.2025 - 28.09.2025
  • 3 Gardenesque and her voice chambers _ 2025_0
    Marta Niedbał, Gardenesque and her voice chambers, 2025, wełna na jucie, 140 x 280 cm
  • 3 Gardenesque and her voice chambers _ 2025_c
    Marta Niedbał, Gardenesque and her voice chambers, detal, 2025, wełna na jucie, 140 x 280 cm
  • 3 Gardenesque and her voice chambers _ 2025_d
    Marta Niedbał, Gardenesque and her voice chambers, detal, 2025, wełna na jucie, 140 x 280 cm
  • _DSC2138 1-min
    Eliska Konecna, No Petal Left to Pluck, 2025, haft, bawełna, rama drewniana, 220 x 150 x 8 cm
  • _DSC2139
    Eliska Konecna, No Petal Left to Pluck, detal, 2025, haft, bawełna, rama drewniana, 220 x 150 x 8 cm
  • IMG_9534-min
    Nina Paszkowski, Urge (edition of 3), 2025, detal, wycinanka (papier ręcznie robiony), 90 x 70 cm
  • 3 Gardenesque and her voice chambers _ 2025_0
  • 3 Gardenesque and her voice chambers _ 2025_c
  • 3 Gardenesque and her voice chambers _ 2025_d
  • _DSC2138 1-min
  • _DSC2139
  • IMG_9534-min

Soft Armatures łączy trzy artystki, których praktyki artystyczne śledzą kontury pamięci, intymności oraz porowatej granicy między tym, co osobiste, a tym, co zbiorowe. Poprzez rzeźbę i instalację, Eliška Konečná, Marta Niedbał i Nina Paszkowski traktują formę jako coś zarówno cielesnego, jak i symbolicznego — kruchego, lecz uporządkowanego, intuicyjnego, ale nasyconego kulturowym i emocjonalnym śladem.

Wystawa koncentruje się na idei „miękkości” nie tylko jako synonimu wrażliwości, lecz także jako cichej, wytrwałej siły: sposobu nadawania znaczeń i przepisywania historii za pomocą gestu i materii. Artystki budują i demontują formy przywołujące skojarzenia z rytuałem oraz fragmentaryczną naturą pamięci. Zamiast prezentować zamknięte narracje, ich prace funkcjonują jako otwarte struktury — swoiste rusztowania, poprzez które przepływają pamięć, emocje i materia.

Soft Armatures zaprasza odbiorców do refleksji nad tym, jak miękkość może kształtować opór, jak ornament może przemawiać, a intymność być zarówno schronieniem, jak i przestrzenią transformacji. Z tej opowieści wyłania się cicha poetyka troski i złożoności — architektura zbudowana nie z murów, lecz z fałd, odcisków i ech.

eastcontemporary

Krakowskie Przedmieście 79

Warszawa

00‑079

Codziennie 11:00-19:00