Eliška Konečna
Eliška Konečna, No Petal Left to Pluck, 2025, embroidery, cotton, wooden frame, 220 x 150 x 8 cm
Eliška Konečna (ur. 1992, Czechy)
Twórczość Eliški Konečnej wynika z dążenia do ukazania nietykalnej, abstrakcyjnej rzeczywistości, którą artystka interpretuje i przenosi w wymiar materialny. Wysiłek ten wiąże się z jej długoletnim zainteresowaniem komunikacją i jej granicami.
Konečná szczególnie interesuje się ludzkim zmysłem dotyku oraz dynamiczną relacją pomiędzy tym, co cielesne, a tym, co duchowe. Lekko unoszące się formy jej miękkich płaskorzeźb podkreślają przekraczanie granic ciała oraz wizualne narracje związane z cielesnością postrzeganą poprzez pryzmat pragnień i popędów. Jej ręcznie wykonane prace często balansują na ulotnej granicy jawy i snu.
To, co fascynuje w twórczości Konečnej, to oderwanie od jakiejkolwiek chronologicznej linearności na rzecz stopniowego zbliżania się do swoistej ponadczasowości – formy uniwersalizmu odzwierciedlającego historię sztuki. Można dostrzec jej związki z symbolizmem i niemal klasyczną konstrukcję narracji wokół alegorycznych postaci i obiektów. Artystka często tworzy swego rodzaju „kartografię snów”, która nie zakłada żadnej interpretacji z góry – wskazuje tropy i zaprasza do ich odkrywania i odsłaniania. Konečná lubi rozwijać swoją osobistą mitologię, wypełnioną postaciami zmagającymi się z dylematami moralnymi. Często posługuje się bardzo intuicyjnym językiem, pozostawiając duże pole dla czysto estetycznych rozważań. W tym sensie jej praktyka zdecydowanie ilustruje pewien powrót do zmysłowości. W jej pracach emocja traktowana jest jako tło zmysłowości lub jej bezpośrednia konsekwencja.
Eliška Konečna wystawiała swoje prace m.in. w Nicodim Gallery (Bukareszt), Kunsthaus Hamburg (Hamburg), Public Gallery (Londyn), Below Grand Gallery (Nowy Jork), eastcontemporary (Mediolan), Rondo Sztuki (Katowice), National Gallery of Prague, Polansky Gallery, Karlín Studios oraz Berlínskej Model (Praga).
