Tożsamość

Naszą tożsamość buduje właśnie to, co łączy w swoich obrazach Tarasewicz: historia ludzkości i tworzonej przez nią kultury oraz przywiązanie do własnej lokalnej historii i otoczenia. Podobnie jak większość prac Tarasewicza, prezentowane na wystawie obrazy mają swoje źródło w pejzażu. Mieszkający w rodzinnej wsi Waliły artysta uważnie obserwuje naturę. 

Jeden z obrazów zainspirowany jest zjawiskiem optycznym zwanym pasem Aleksandra, od imienia Aleksandra z Afrodyzji, greckiego filozofa żyjącego na przełomie I i II wieku n.e., który pierwszy opisał to zjawisko. To ciemny pas nieba pomiędzy łukami podwójnej tęczy. To praca, w której doskonale łączą się uważność artysty dla przyrody z jego zainteresowaniem kulturą różnych obszarów geograficznych i jej historią.

Drugi obraz to ginąca we mgle droga pomiędzy pozbawionymi liści drzewami. Taki widok często towarzyszy artyście w czasie spacerów o świcie. Można też odczytywać go metaforycznie, jako obraz oddalania się, wchodzenia w mglistą, nieznaną przestrzeń. Formalnie praca nawiązuje do wcześniejszych obrazów Tarasewicza, tych z połowy lat 80. - kompozycji zbudowanych z uproszczonych, rytmicznych form za pomocą ograniczonej palety barw.