Blurry Middle Distance | ბუნდოვანი შუა მანძილი. Performans filmowo-dźwiękowy Kety Gavasheli

Blurry Middle Distance | ბუნდოვანი შუა მანძილი to performans artystki i performerki dźwiękowej Kety Gavasheli (1990, Tbilisi, Gruzja), oparty na jej najnowszym dziele filmowym zrealizowanym w Tbilisi, Düsseldorfie i Nowym Jorku. Czerpiąc zarówno z neuronauki, jak i poezji, Gavasheli bada rolę pamięci w kształtowaniu naszej percepcji teraźniejszości. W obliczu narastających napięć politycznych w jej ojczyźnie, Gruzji, artystka porusza za pomocą kamery kwestie wyobcowania, utraty, ale także wspólnotowości, podejmując próbę ponownego nawiązania relacji z krajobrazem naznaczonym przemianami urbanistycznymi i społecznymi.

W swojej multimedialnej pracy, która łączy tekst oraz słowo mówione, artystka nakreśla analogie między językiem, ciałem i przestrzenią, wykorzystując powracający obraz dziury jako punkt wyjścia, z którego wyłaniają się historie osobiste i zbiorowe.

Keta Gavasheli mieszka i pracuje w Düsseldorfie. Jej występ na żywo oparty jest na procesie współtwórczym, z udziałem dźwiękowych wkładów zaprzyjaźnionych artystów i artystek: Zuraba Babunashviliego, binbadweather, DECHY, Johna T. Gasta, Yvette Georges, MINALOY oraz Sandro Tediashvilego, wspierając tym samym pluralistyczne i dialektyczne podejście do tworzenia sztuki.

Tekst: Isabelle Tondre

Keta Gavasheli to artystka multidyscyplinarna urodzona w Tbilisi, mieszkająca w Düsseldorfie, której twórczość porusza się między dźwiękiem, wideo, instalacją a performance’em. Przed ukończeniem studiów na kierunku Sztuki Piękne w 2024 roku na Kunstakademie Düsseldorf, gdzie była Meisterschülerin w pracowni Dominique Gonzalez-Foerster, Gavasheli studiowała architekturę na Państwowej Akademii Sztuk Pięknych w Tbilisi. Często stosując metody kolażu poprzez zestawianie i gromadzenie różnorodnych, znalezionych elementów, bada fragmentaryczną naturę pamięci oraz ulotną, niestabilną jakość języka w procesach pamięciowych. Włączając w to media czasowe, takie jak dźwięk, poezja i performance, jej twórczość reflektuje także nad przepuszczalnością i porowatością granic przestrzennych i psychicznych.

Jako rezydentka w Salon des Amateurs – miejscu dla muzyki eksperymentalnej i klubowej założonym w Düsseldorfie w 2004 roku – aktywnie uczestniczy w programowaniu przestrzeni od dwóch lat, regularnie występując i kuratorując wydarzenia. W jej występach na żywo, obejmujących zarówno muzykę, jak i słowo mówione, obecność fizyczna jest badana jako forma oporu społeczno-politycznego. Jej sety przesuwają się przez różne gatunki muzyczne, nie przywiązując się do żadnego z nich w szczególności, poruszając się w mrocznych światach dźwiękowych kształtowanych przez UK bass, eksperymentalny rap, industrial grime, dubowe mutacje i ciężkie, hałaśliwe tekstury, z fragmentami głosów uciskanych osób.